Het dieptepunt van de week is niet eens die nogal onnozele uitspraak van Mark Rutte. ‘s Lands minister-president kan er met zijn hoofd niet bij, waarom onze werkzoekenden zo snel naar het UVW rennen om een uitkering aan te vragen. Ach, iemand die geboren is met een tefallaag op de huid, kun je zijn gebrek aan inlevingsvermogen moeilijk verwijten.

Iets wat meer in de buurt komt van een absoluut dieptepunt, is de zoveelste inval in ons kippenhok. Na een nachtelijke verrassingsactie laat de buurtvos een behoorlijke ravage achter. We moeten het de hele verdere week met postume eieren doen. Dat is ook al niet fijn, maar het kan nog altijd erger.

Dat blijkt als we in de brievenbus een enveloppe met een bobbel vinden. Om precies te zijn: een enveloppe met een bobbel van de SNS-bank. Daar hebben ze bij de SNS goed over nagedacht. Niemand gooit zo’n nieuwsgierigheidsprikkelend geval rechtstreeks in de oudpapierbak. Wat erin zit? Een brief vergezeld van een pim-pam-pet-achtige draaischijf. Die schijf, zo hebben ze verzonnen, heet nu de Schaal van Normaal.

In de bijgaande brief schrijft een mevrouw, die iets managerigs bij de SNS doet, dat de bank weer menselijk, eenvoudig en eerlijk wil worden. Ze zijn er achter gekomen dat ze helaas zelf niet meer weten wat dat is. Daarom vragen ze de mening van normale mensen. Over van alles. Zodat zij, ik citeer ‘bankieren steeds normaler kunnen maken.’ Hebben we hen eerst onbetaald al het administratief werk uit handen genomen, mogen we nu gratis de managers gaan helpen.

Deze column is gepubliceerd in Dagblad de Limburger en het Limburgs Dagblad op 5 juni 2015.