‘Dus,’ zegt de verkoper met een oogopslag van ‘nog-een-jaar-of-zes’, ‘u wilt dit leverkleurig werkblad?’ ‘Klopt.’ ‘Met een opstaande rand langs de voorkant, zodat u geen natte broek krijgt tijdens het afwassen?’ ‘Uhu.’ ‘Even kijken, en dan kiest u voor de korte rechte kraan?’ ‘Ja.’ ‘En, daar bent dus ook uit, voor de ronde gootsteen van 36 cm doorsnee?’ ‘Jep.’ ‘En de werkhoogte op 96 cm?’ ‘Inderdaad.’  ‘Dus als u dit kunt hebben voor de prijs die u zojuist noemde, zijn we rond?’ ‘Ja.’ ‘Dan ga ik nu even aan mijn directeur vragen of dat te regelen is.’

Dat van die directeur geloof ik natuurlijk niet. Hier zit gekke henkie niet. Ik weet heus wel dat hij even een sigaretje gaat roken en zijn collega’s aan het lachen brengt door zijn duimen op te steken en te fluisteren: ‘Bijna rond.’ Toch speel ik het spelletje mee en wacht geduldig tot hij terugkomt. Ga nog maar eens naar het toilet. Loop nog een rondje langs de glimmende aanrechtbladen.

Nog voordat ik mezelf een antwoord heb kunnen geven op de vraag waarom ik hier zo’n meegaand lammetje ben, verschijnt de verkoper weer in de showroom. Hij trekt zijn das recht en veegt de roos uit zijn wenkbrauwen. ‘De directeur heeft gesproken’ en raad eens? Hij is helemaal akkoord op een klein dingetje na: de installatiekosten van pakweg een paar honderd euri-tjes komen er nog bovenop. Maar dat kan er nog wel bij toch?

‘Kijk, dat noemen ze nu ‘verkopen-op-het-ja-ritme,’ diagnosticeert een kennis met verstand van zaken. ‘Dat werkt zo: de verkoper neemt je mee in zijn bootje en vaart je met trefzekere slagen de ja-fuik in. Linea recta op weg naar het eiland Contract.’ Want wat blijkt: ‘Als mensen vijf keer achter elkaar ja hebben gezegd, doen ze dat de zesde keer ook. Zo simpel is het. Met dank aan een batterij neuromarketeers, die hun leven wijden aan onderzoek naar koopgedrag van mensen zoals jij. Hé, hallo… luister je nog?’

Deze column is gepubliceerd in de Limburgse kranten op 6 oktober 2017.