Het gaat er gezellig aan toe rond de Stehtisch in het dorpscafé. Bier en nootjes, koetjes en kalfjes. ‘Kapper geweest?’ vraagt de ene dame aan de andere. Die haalt een hand door het haar, neemt een slok en glimlacht instemmend. ‘Vind je het leuk?’ Het antwoord: ‘Ja. Veel leuker dan eerst.’

Beledigende Complimenten. Opmerkingen die smaken naar een te goedkope praline. Je bent nog niet door de chocola heen, of je proeft al dat je gepakt wordt. En rest je niets anders, dan je gezicht in de plooi te houden en maar gauw te slikken.

Als u nu denkt: ‘typisch iets voor vrouwen,’ moet ik u teleurstellen. Mannen kunnen er ook wat van. Zelfs de koning van de speed-tv, Matthijs van Nieuwkerk mag graag een schijn-vleierijtje horen vallen. Hij is wel zo slim om zichzelf er niet schuldig aan te maken; over zijn imago wordt zorgvuldig gewaakt. Maar geen nood. Voor het ‘schurende’ werk beschikt hij over een batterij goed betaalde gasten.

Onderwerp van gesprek is de commissie Stiekem, de club fractievoorzitters die onze geheime diensten moet controleren. Iemand uit die commissie heeft gelekt naar de media. Een serieuze fout. Een taai thema ook, dat vraagt om een speelse benadering, wil het verwende publiek niet gapend onderuit zakken. Van Nieuwkerk spoort zijn tafelheren aan om in rap tempo de motieven van de fractievoorzitters op een wie-is-de-mol-achtige wijze te ontrafelen. Dat lukt. Met een bonus voor tafelheer Jort Kelder, vanwege zijn terloops BC-tje aan het adres van minister Plasterk: ‘Zo’n IQ en dan zo er niks van bakken.’

Deze column is gepubliceerd in Dagblad de Limburger en het Limburgs Dagblad op 27 november 2015.