Dat ik dat niet eerder heb geweten. Voor minder dan de prijs van een enkele treinreis van Maastricht naar Den Bosch, brengt de Flixbus je naar Parijs. Ideaal voor mensen zoals ik, die houden van het idee … Lees verder ››

Vóór mij De zondvloed. Naast mij mijn dochter die me zachtjes aanstoot en fluistert: ‘Er zijn nog meer Limburgers op het idee gekomen om naar Karel Appel te gaan.’ Het is wel duidelijk op wie ze doelt. Drie … Lees verder ››

Reve schreef het al: ‘Men kan weg moeten zonder dat men ergens heen moet. Dat zijn de gevallen dat men ergens vandaan moet.’ Toen ik dat voor het eerst las, noteerde ik het meteen in mijn die-moet-ik-onthouden-boekje. … Lees verder ››

Hoe ik boven op dat staketsel van houten palen ben terecht gekomen, is me een raadsel. Maar ik sta er en kijk de diepte in. Tien meter, als het niet meer is. Rondom het wankele bouwwerk is … Lees verder ››

Dat zul je net zien. Heb ik zo uitgekeken naar het interview waarbij ik ‘onze’ Twan eens in het echt kan zien, lig ik snotterend en zwetend tussen de klamme lakens. Deze middag is naar de gallemiezen, … Lees verder ››

Het begrip allochtonen kent nogal wat voorgangers. Na de gastarbeiders, buitenlanders, medelanders en nieuwe Nederlanders kwamen de nieuwkomers en de immigranten. Al die titels hebben nogal verschillende betekenissen, maar twee dingen hebben ze gemeen. Ze staan níet … Lees verder ››

Eerst waren er die beelden. Van naar beneden gestortte plafonds en uit elkaar gespatte glasplaten. Van rook, bloed en helpers die het ook niet wisten. Toen kwamen de woorden. Van de minister-president nog wel. Geruststellend bedoelde woorden, … Lees verder ››

Er zijn heel wat schrijvers voorbij gekomen in Boekenweek, maar deze gast had ik nog gemist. Kluun. De Brabantse Amsterdammer die, ik moest het even opzoeken, dertien jaar geleden doorbrak met Komt een vrouw bij de dokter. … Lees verder ››