Er gaat niets boven vredige kerstgedachten. Werkelijk waar, ik zou niet weten wat fijner is dan met een glaasje verstrooiing binnen handbereik, vreedzaam te mijmeren over voornemens die de moeite van het proberen waard zijn. Halverwege derde kerstdag ben ik eruit. … Lees verder ››

‘Ken ik u?’ vraagt de heer aan de grote tafel in het restaurant van het verzorgingshuis. Hij knikt vriendelijk naar de lege stoel naast hem en zegt terwijl ik ga zitten: ‘Ik heet Gerard en dit is mijn vrouw.’ Liefdevol gebaart … Lees verder ››

Vanaf de kop van de Pietersberg in Maastricht kijken we uit over de ENCI-groeve: het stuk berg dat er niet meer is. We zien een steile mergelwand, waaraan deskundigen een bodemgeschiedenis kunnen aflezen van een kleine 700 miljoen jaar. Dat is … Lees verder ››

Terwijl ik maandagmiddag naar de Plus fietste, nam Reinbert de Leeuw de Prins Bernard Cultuurfondsprijs in ontvangst. Koningin Máxima was speciaal naar Amsterdam gereisd, om hem in het muziekgebouw aan ‘t IJ de lauwerketting om te hangen. Een verdiende ode aan … Lees verder ››

‘Oké,’ zegt de man van de serviceafdeling aan de andere kant van de lijn. Maar zijn oké klinkt helemaal niet zo oké. Het klinkt eerder als: oei, eens kijken hoe ver we komen. ‘Dus u heeft bij het schoonmaken van de douche … Lees verder ››

‘En wij maar scheiden.’ Terwijl de jonge gast een paar meter verderop een doos plat trapt, kijkt hij me wrevelig aan. Alsof ik het was, die hem met die berg afval de motregen in stuurde. ‘Denk je dat het een hele … Lees verder ››

Eerst even dit. Dat mooie woord hierboven, lamballen, heb ik niet zelf verzonnen. Was het maar waar. Dan zat ik nu trots te glimmen boven mijn toetsenbord. Maar nee hoor, ik zit hier net als anders, doodnormaal aan tafel. Afijn, lamballen dus. … Lees verder ››

‘U bent mooi lang. Zou u voor mij even een pot pindakaas willen pakken?’ Vanuit haar scootmobiel wijst de grijze dame naar het schap boven haar hoofd. ‘Natuurlijk. Is er nog iets waar u moeilijk bij kunt? Dan pak ik het even.’ … Lees verder ››

In de expositie Escher op reis wandel je door het leven van de kunstenaar, dat in 1898 in Leeuwarden begon. Terecht dus dat de Friezen het gegeven dat Escher ‘een van hen’ was, lekker uitmelken. Mocht u nog van plan zijn … Lees verder ››

Bam. Meteen als ik het station uitloop, sta ik oog in oog met een zeven meter hoog kunstwerk. Het maakt deel uit van een serie nieuwe fonteinen voor Friesland, ontworpen door kunstenaars uit de hele wereld. Allemaal te danken aan de … Lees verder ››