Alle berichten van Ank Aerts

Turkey-blues

Dit stukje is alleen bedoeld voor vrouwen.  Vooruit dan: mannen die in staat zijn om met enige distantie, rustig en slechts lichtjes voorovergebogen, naar het nietsverhullende schilderij L’origine du monde van Gustave Courbet te kijken, mogen ook verder lezen. Een bevriende sopraan vertelt mij, dat ze op een avond met een aantal collega-zangeressen heeft afgesproken, om elkaars ‘bron … Lees verder ››

Dingen met lampjes

Mijn wasmachine heeft geen oren, toch doet ze precies wat ik wil. Alleen daarom al zou ik haar niet willen missen. Soms, als ik zeker weet dat er niemand in de buurt is die wél oren heeft, bedank ik haar voor zoveel toewijding: ‘Fijn zo meisje. Als jij loopt, ga ik zitten.’ Volgens een vriend van me … Lees verder ››

‘Heb ík weer’

Op de terugreis in de trein van Utrecht naar Sittard reist deze zin met me mee: problemen verbinden mensen. Ik ving hem op in een bijeenkomst over kwaliteit op de werkvloerZe kwam uit de mond van een vlotte spreker, die het gelijk aan zijn kant leek te hebben, alleen al vanwege het enorme zelfvertrouwen … Lees verder ››

Kinderen en grote mensen

Op het platje voor de schoorsteen in de woonkamer staat een hip legerkistje met een peer erin. Die peer is voor het paard van Sinterklaas. Maar vannacht heeft de Goedheiligman ons huis overgeslagen. Zeker te druk met de schoenen van de kinderen in al die straten waar wij niet wonen. De eigenaresse van het zwartleren kistje … Lees verder ››

Slet noch non (2)

In mijn vorige stukje vroeg ik u mee te denken over een positieve verzamelnaam voor het vrouwelijk wezen dat op de schaal van seksueel enthousiasme tussen slet en non zit. Vandaag deel ik graag de oogst. ‘Laten we er trots op zijn dat we Vrouw zijn’ zegt Cécile, ‘dan hebben we geen bijnaam nodig.’ Een typisch vrouwelijke benadering: … Lees verder ››