Is het toeval of de hand van God? Zit ik op marktplaats om er een lamp op te zetten, zie ik opeens een advertentie van een paar laarsjes waar mijn tenen van beginnen te wiebelen. Prijzig nog, maar wel precies mijn … Lees verder ››
Vijftigers die de balans opmaken. Jaren heb ik hier rond gelopen zonder er ook maar één te zien en opeens tref ik ze bij de bosjes. Het zal selectieve waarneming zijn: het verschijnsel waarbij je op straat overal rode auto’s ziet, … Lees verder ››
De ene na de andere sjaal strijkt langs mijn gezicht. Ik ben op consult bij Simone, kleurenadviseuse. Zij weet precies welke kleuren, volgens de theorie van de vier-seizoenen-types, iemand het best staan. Bij elk type mens horen kleuren die hij juist … Lees verder ››
Alsof hij verwacht dat Vincent van Gogh elk moment kan langskomen om hem eens even mooi op het doek te zetten. Zo staat de kersenboom te pronken in de tuin. Witter dan wit reikt zijn bloesem naar de hemel. Op het … Lees verder ››
Op een paar plekken na zijn alle stoelen in de trein bezet. Aan de rechterkant van het gangpad zit een man die door de kleuter tegenover hem papa wordt genoemd. Het jongetje houdt zich zoet met een mini-tablet. Zonder ophouden swipet … Lees verder ››
Het was fijn in de hoofdstad, dank u. In de twee dagen dat ik me er ophield, heb ik maar twee keer het woord kankerhoer horen vallen. Dat is al de helft minder dan tijdens mijn vorige bezoek. Al moet ik … Lees verder ››
‘Wilt u de koffie extra sterk?’ ‘Nee, dank je. Wel graag een muffin erbij als het kan.’ ‘Zeker. Mijn collega maakt uw drankje.’ De boomlange jongen knikt naar het meisje, een bakvis nog, een paar meter verderop. Terwijl hij over me heen blikt, zet … Lees verder ››
Het plein voor het station in Maastricht is al een tijdje geen plein meer maar een bouwput. Aan weerszijden van de tijdelijke brug tussen het stationsgebouw en Wyck kijk je in een enorm gat. Een ondergrondse kuip waar straks plaats is … Lees verder ››
‘Jullie moeten een Jozef in de tuin begraven’, oppert een vriendin die spontaan begint mee te denken als ze van onze verhuisplannen hoort. ‘Je zult zien dat jullie huis dan zo verkocht is.’ Ik vrees dat de blik waarmee ik haar … Lees verder ››
Ben ik dood? Kassiewijle gegaan zonder het te beseffen? Dat lijkt me stug. Ik herinner me geen lastige vragen over begane zonden toen ik hier binnenkwam. Bovendien zou het wel erg toevallig zijn dat in de hemel dezelfde schemerlamp staat als … Lees verder ››