Vanaf de kade gezien lijkt het pontje van de Vlaamse Waterwerken net groot genoeg voor het vervoer van twee koeien en een half varken. Maar eenmaal aan boord, blijkt dat de wit-blauwe Jung II plaats heeft voor wel twaalf personen. Aan … Lees verder ››
Het is rustig bij het Amstelstation. Het lijkt wel of de halve stad nog vakantie viert. Slechts een handjevol mensen staat er in het tramhokje. Mannen en vrouwen zo te zien. Al weet je dat natuurlijk niet meer zeker, nu de … Lees verder ››
Op de dag dat mijn tante begraven werd, plantte ik een kleine kastanje in de tuin. Ik ben geen fervent grafsteenbezoeker, dus dat leek me wel een mooi gebaar. Een boom ter ere van tante Door, zodat ik nog vaak aan … Lees verder ››
Behalve een vijfsterren-landschap heeft Geulle nog iets waardoor ik, terwijl ik hier rondloop, telkens denk: dat ik dit niet eerder wist! Het dorp houdt net als ik van het geschreven woord. In brons gegoten, met plakletters op de ramen bevestigd of in steen gebeiteld. Je komt … Lees verder ››
Een paginagrote advertentie in de krant van zaterdag met de kop: ‘Een logo van en voor Limburg, denkt u mee?’ Daaronder: een grote L in het centrum van een cirkel die dertig icoontjes telt. Dertig concept-icoontjes, die stuk voor stuk een … Lees verder ››
Absoluut: iedereen gebruikte dat woord om de drie zinnen. Zelfs willekeurige opmerkingen zoals ‘er gaat niets boven zelfgebakken vlaai’, werden ermee bevestigd. Dat was in de jaren ’90. Later vergaten we ‘absoluut’ en vonden we voortaan alles ‘oké.’ Als antwoord op … Lees verder ››
Viervoudig miljonair had ik kunnen zijn. Maar sinds vrijdagnacht is die illusie als een zeepbel uit elkaar gespat. Vier keer 0,00 op de teller van de ‘bijzondere trekkingsuitslag’ van ’s lands grootste loterij. De gratis loten waarmee de Staatsloterij haar schuld … Lees verder ››
Ooit, als ik eens wat minder móet, richt ik een monument op voor de bananendoos. Want de bananendoos is niet alleen een kartonnen omhulsel waarin bananen hun voorlaatste reis maken. Nee, de bananendoos is ook een geniale uitvinding die voorkomt dat … Lees verder ››
‘Als ik oude mensen bibberend achter het raam zie zitten, vraag ik me soms af of die wel gelukkig zijn. Voor mij zou die aftakeling echt niet hoeven.’ Alsof ze dat laatste zinnetje nog wat kracht wil meegeven, trekt mijn dochter … Lees verder ››
Drie redenen ziet het Volkskrant magazine om een nummer te wijden aan Limburg. Journalist Marcia Luyten en publicist Petra Stienen vragen erom, daar begint het mee. Al snel daarna ziet de redactie tot haar grote verrassing ‘een heuse historische aanleiding’: als provincie … Lees verder ››